ساخت و اعتباریابی مقیاس روحیه پژوهشی برای دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر مشهد

زمینه: توسعه و پرورش روحیه پژوهشگری از جمله آرمان‌های نظام آموزش‌و‌پرورش رسمی قلمداد می‌شود که تحول و نوآوری را برای نسل آینده به ارمغان خواهد آورد. هدف: هدف این مطالعه تهیه ابزاری برای سنجش روحیه پژوهشی دانش‌آموزان بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی آزمون‌سازی بوده است. با استفاده از مبانی نظری مرتبط با روحیه پژوهشی، مؤلفه‌های سازنده این ویژگی شناسایی و گویه‌های مقیاس تدوین شد. تعداد 1425دانش‌آموز به روش خوشه‌ای – کومه‌ای انتخاب شدند. روایی به شیوه‌های محتوایی و از نوع داوری تخصصی، تحلیل عاملی و روایی ملاکی و پایایی به شیوه‌های بازآزمایی و همسانی درونی آلفای کرونباخ محاسبه شد. تحلیل سؤالات از طریق همبستگی با نمرات مقیاس‌ و تأثیر حذف سؤال بر شاخصه های واریانس و پایایی تعیین شد. یافته‌ها: همبستگی نمره کل آزمون با آزمون گرایش به تفکر انتقادی 45/0 به دست آمد. تحلیل عاملی چهار مؤلفه کنجکاوی، پشتکار، مدیریت اعمال تکانشی و توانایی انجام کارگروهی را تائید نمود. پایایی آزمون از طریق بازآزمایی با فاصله 15 روز برابر با 80/0 و از طریق همسانی درونی آلفای کرونباخ برابر با 81/0 مشاهده شد. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به میزان پایایی و روایی به‌دست آمده، مقیاس روحیه‌پژوهشی می‌تواند مورد استفاده محققان قرار گیرد.